14/12/17

Το Υπόμνημα της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών προς τον Ερντογάν

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ
Υπόμνημα
Υποβληθέν προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας  
κύριο Recep Tayyip  Erdoğan
(7/12/2017)
Αποτελεί ιστορική αναμφισβήτητη αλήθεια ότι η Ρωμαίικη Κοινότητα της Πόλης σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα υπήρξε θύμα κρατικών πολιτικών που το ιδεολογικό τους υπόβαθρο προήλθε από τον Δυτικό Εθνικισμό. Η στάση των εκτελεστικών εξουσιών στην Τουρκία 1923-2002 προς την Ρωμαίικη Κοινότητα, στην συντριπτική της πλειοψηφία,  υπήρξε αυτή ενός εν δυνάμει «εσωτερικού εχθρού», ενώ παρόμοια στάση υπέστη και η πλειοψηφία του θρησκευόμενου λαού της χώρας.
Είναι αναμφισβήτητή αλήθεια ότι οι κυβερνήσεις μετά από το 2002 άλλαξαν στάση προς την Κοινότητα μας, σε σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις  και αναγνωρίζουμε ότι υπήρξαν θετικά βήματα. Όμως είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιλυθούν τα χρονίζοντα προβλήματα που αναφέρουμε στο Παράρτημα για την αποκατάσταση των αδικιών που έχει υποστεί η Κοινότητα μας.
Το σοβαρότερο ζήτημα που απασχολεί την Κοινότητας μας, είναι η πραγματοποίηση της πρόσκλησης σας  για παλιννόστηση. Το ζωτικό μέτρο που θα εμποδίσει την πλήρη εξαφάνιση της Κοινότητας μας, είναι η προτροπή και ενεργή υποστήριξη των μελών της νέας γενιάς της εκπατρισμένης Κοινότητας μας να τους δοθεί η δυνατότητα της παλιννόστησης.
Στην κατεύθυνση όλων αυτών οι προτάσεις μας που ανανεώνουμε είναι:
-         Με βάση τους ισχύοντες νόμους, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις και εμπόδια η διενέργεια εκλογών για ανάδειξη νέων διοικήσεων στα Ευαγή μας Ιδρύματα.
-         Με την υποστήριξη της Διεύθυνσης πολιτών Εξωτερικού της Τουρκίας που υπάγεται στην Πρωθυπουργία της Τουρκίας, ο σχεδιασμός και άμεση εφαρμογή ενός πενταετούς προγράμματος παλινόστησης που απευθύνεται προς τους νέους της εκπατρισμένης Κοινότητας μας.

Παράρτημα στο Υπόμνημα
Υποβληθέν προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας 
κύριο Recep Tayyip  Erdoğan
(7/12/2017) 
  Τα σκληρά μέτρα κατά της Ρωμαίικης Κοινότητας δεν είχαν σχέση με την κατάσταση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων  ή άλλων εξωτερικών ζητημάτων της χώρας. Ακόμα και τις περιόδους που οι δύο χώρες είχαν εγκάρδιες σχέσεις τα μέτρα κατά της Ρωμαίικης Κοινότητας υπήρξαν σκληρά (π.χ. ο νόμος της απαγόρευσης επαγγελμάτων 1932, η αφαίρεση του δικαιώματος διοίκησης του βακουφίων 1936, τα μέτρα της κυβέρνησης CHP[1] 1941-44, η σχεδίαση του Πογκρόμ της 6-7/9/1955 το 1946 από το CHP αλλά και οι απελάσεις του 1964 που σε 6 μήνες μείωσαν τον πληθυσμό της Κοινότητας από 90 σε 30 χιλιάδες).   Επομένως οι αιτίες που έχουν εξαναγκάσει η Κοινότητα μας να ζει κατά 98% εκπατρισμένη σήμερα οφείλονται σε αντιλήψεις που έβλαψαν σοβαρά την ενδυνάμωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του κράτους νόμων δικαίου στην Τουρκία. Στο κοντινό δε παρελθόν διαπιστώνουμε την εν μέρει άρση των αδικιών όπως:
-                     Η αποκατάσταση των υπηκοοτήτων είναι σημαντική πρόοδος που στο παρελθόν είχαν αφαιρεθεί συστηματικά και μαζικά.
-                     Δεν χρησιμοποιούνται μυστικά διατάγματα κατά της Κοινότητας μας αλλά και των υποθέσεων των μελών μας ενώπιον της Δικαιοσύνης.
-                     Αν και η μεγάλη αδικία της απαγόρευσης της λειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης συνεχίζεται, η στάση προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνωρίζουμε ότι έχει αλλάξει σε πολύ σημαντικό βαθμό.
-                     Στα σχολεία μας έχουν υπάρξει σημαντικές πρόοδοι.

 Σε πολλά όμως άλλα ζητήματα, που μερικά αναφέρουμε παρακάτω,  δεν έχει υπάρξει λύση ή πρόοδος:
-         Η αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η συνέχιση της παράνομης κατάληψης 3 εκκλησιών μας στην συνοικία Γαλατά από τους απογόνους του Ευθύμ Ερένερολ, η επιστροφή της διοίκησης των μαζμπούτ βακουφίων. 
-                     Χωρίς να έχουν αποκατασταθεί πλήρως οι μεγάλες αδικίες που έχουν υποστεί τα Βακούφια μας, έχουν υπάρξει πράξεις θεραπείας των αδικιών αλλά η απαγόρευση των εκλογών τα τελευταία 5 χρόνια έχει δημιουργήσει σοβαρές ανατροπές όποιων προόδων έχουν συμβεί.  

  Τα ζητήματα αυτά δεν σας τα θέτουμε ως αντιπρόσωποι κάποια άλλης χώρας, αλλά ως πολίτες της Τουρκίας που απευθυνόμαστε στους ιθύνοντες. Με το δεδομένο ότι συνεχίζουμε τις προσπάθειες συνεργασίας για επίλυση των τραυμάτων του παρελθόντος με τους ιθύνοντες της  Τουρκίας  που ξεκινήσαμε από το 2010. Θεωρούμε δε ως δεδομένο ότι η συνέχιση της παρουσίας της Ρωμαϊκής Κοινότητας αποτελεί πολιτική απόφαση της παρούσας Κυβέρνησης της Τουρκίας. 
  Τότε θα πρέπει επειγόντως να υπάρξουν μέτρα από την Κυβέρνηση της Τουρκίας που θα υποστηρίξουν την παλιννόστηση μελών της νέας γενιάς της εκπατρισμένης Κοινότητας που θέλουν να εγκατασταθούν και να εργαστούν στον τόπο των προγόνων τους. Θεωρούμε αναγκαίο να υπενθυμίσουμε τους Κυβερνητικούς ιθύνοντες τις προτάσεις που έχουμε ήδη υποβάλει και  τις οποίες  θεωρούμε ως εξαιρετικά αναγκαία μέτρα θεραπείας των αδικιών του παρελθόντος:
-           Η παράδοση του Αρχείου του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως  που βρίσκεται στο Τουρκικό Ίδρυμα Ιστορίας.
-           Η έμπρακτη υποστήριξη της παλιννόστησης των νέων γενεών με την χορήγηση υποτροφιών και οικονομικής στήριξης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών των νέων της Κοινότητας μας, όπως η χορήγηση χαμηλότοκων δανείων. 
-           Η ίδρυση ερευνητικών μονάδων στην Πόλη με την υποστήριξη των εκατοντάδων ακαδημαϊκών μας παραμένει πρόταση που δεν έχει απαντηθεί από το 2011.
-                     Τα Βακούφια μας αποτελούν τον κύριο μοχλό που θα υποστηρίξει την παλιννόστηση. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να διοικούνται από δημοκρατικά εκλεγμένες διοικήσεις. Η εφαρμογή των νόμων χωρίς εμπόδια για τα Βακούφια αποτελεί ζωτικό ζήτημα για το μέλλον της Κοινότητας μας.




[1] CHP= Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που υπήρξε το μόνο κόμμα την περίοδο 1923-1946. 

1 σχόλιο:

  1. Σεπτεμβριανά.
    Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

    Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία το οργανωμένο πογκρόμ της νύκτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, εξ ου και η ονομασία, που συνέβη στη Κωνσταντινούπολη, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων ομογενών και των Αρμένιων, πλην όμως Τούρκων υπηκόων, καθώς και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες. Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια τη τουρκική κυβέρνηση.

    Πραγματική αιτία του πογκρόμ αυτού ήταν η εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος, η συγκυρία του οποίου μεθόδευσε την προβοκάτσια.

    Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων που μπορεί να ξεκίνησαν περί τα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πλην όμως εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα.
    ...
    Με στρατιωτική πειθαρχία κινούμενος ο τουρκικός όχλος, ο οποίος ανερχόταν σε δεκάδες χιλιάδες άτομα, κινήθηκε κατά παντός του ελληνικού. Μέσα σε εννέα περίπου ώρες (διότι σε πολλά σημεία οι βανδαλισμοί συνεχίστηκαν και μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου μετά τα μεσάνυκτα) καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή.

    Επίθεση δέχτηκαν και ένας μικρός αριθμός αρμενικών και εβραϊκών περιουσιών, ορισμένες αρμενικές εκκλησίες και μια εβραϊκή συναγωγή.

    Τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται από τους κύκλους της ομογενείας οι βιασμοί, αν και επισήμως καταγγέλθηκαν μόνο 200.

    Ιδιαίτερο μίσος επεδείχθη κατά των ιερωμένων, αφού πολλοί απ’ αυτούς ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική», ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιο ιεροδιάκονο έγινε αναγκαστική περιτομή. Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο απεβίωσε.
    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.