11/12/17

Τα δόντια του λύκου, οι εικόνες στη Δ. Θράκη, το μοναδικό όραμα για Κύπρο

Ο λύκος έφυγε. Οι εικόνες που άφησε πίσω του, όμως, πρέπει να μείνουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μας. Ηλικιωμένοι, νέοι και παιδιά, υποδέχτηκαν στη Δυτική Θράκη τον δικτάτορα φωνάζοντας «είσαι ο ηγέτης μας». Κι εκείνος τους χαιρέτησε, αποκαλώντας τους «συμπατριώτες». Επαναλαμβάνοντας για πολλοστή φορά την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Αυτήν, που προβλέπει ότι η μειονότητα της Δυτικής Θράκης είναι Έλληνες πολίτες με μουσουλμανική θρησκεία. Η αμφισβήτηση της Συνθήκης αποκαλύπτει την μόνιμη επιδίωξη της Άγκυρας για επέκταση της τουρκικής επιρροής στην περιοχή. Καταπατώντας με βάναυσο τρόπο ό,τι υπάρχει νομικώς και πολιτικώς κατοχυρωμένο με διεθνείς συμφωνίες.
Μόλις οι εικόνες αυτές αποθηκεύτηκαν στο σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μας, άρχισαν οι αναγκαίοι συνειρμοί. Επιβαλλόμενοι για κάθε πολιτικό γεγονός, αφού η ανάλυση είναι εκείνη που βοηθά στην εξαγωγή των απαραίτητων συμπερασμάτων. Προς αποφυγή κινδύνων. Οι εικόνες από τη Δυτική Θράκη μεταφέρονται σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε μια ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού. Όπως την συζήτησαν στα ελβετικά θέρετρα. Όπως την επιθυμεί η τουρκική πλευρά. Συνεπικουρούμενοι, παρασκηνιακώς, από τους «στρατηγικούς μας εταίρους». Δηλαδή, με εκ περιτροπής προεδρία, με παραμονή τουρκικού στρατού και εποίκων.
Ο παραλληλισμός των εικόνων προκαλεί τρόμο
. Με τον Σουλτάνο να επισκέπτεται υπό τέτοιες συνθήκες το νησί. Να κυκλοφορεί σαν ηγέτης στους υπηκόους του, όπως έπραξε στη Δυτική Θράκη. Αν σήμερα αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, εύλογα ο καθένας αντιλαμβάνεται πώς θα αμφισβητήσει κάποια στιγμή και την όποια συμφωνίας λύσης του Κυπριακού.
Ας μην βιαστούν κάποιοι να ισχυριστούν ότι σε βάθος χρόνου δεν θα υπάρχει ο Ερντογάν. Τέτοιος ισχυρισμός αποτελεί μύθευμα. Διαχρονικά έχει καταστεί ηλίου φαεινότερον, ότι η τουρκική εξωτερική πολιτική έχει εσαεί τις ίδιες επεκτατικές βλέψεις. Όποιος και αν βρεθεί στη θέση του νεοσουλτάνου, τα ίδια αιχμηρά δόντια του λύκου θα επιδείξει. Αξίζει να ενθυμηθούμε τι έλεγε ο Νίκος Αναστασιάδης σε συνέντευξή του στον Μακάριο Δρουσιώτη στις 19-2-2005: «Ο Ερντογάν είναι ένας ηγέτης διαφορετικός από τους υπόλοιπους που ξέραμε μέχρι σήμερα. Συγκρίνετε τη φρασεολογία του Ετζεβίτ με του Ερντογάν για να διαπιστώσετε την τεράστια διαφορά… Ο Ερντογάν είναι σύγχρονος ηγέτης, ξέρει τι θέλει και πώς να το πετύχει». Σήμερα, ακόμη και το παρδαλό κατσίκι θα πεθάνει από τα γέλια ακούγοντας τέτοιον ισχυρισμό. Με την ίδια τακτική πολιτεύτηκε η Άγκυρα και πριν το 1974. Εκμεταλλευόμενη, βεβαίως, δικά μας εγκληματικά λάθη. Ποιος μπορεί, όμως, να κτίσει το μέλλον αποκλείοντας τα όποια λάθη;
Η στήλη διαφωνεί με όσους θεωρούν ότι η επίσκεψη Ερντογάν κακώς έγινε. Αχρείαστη μπορεί να ήταν, αφού δεν είχε εξασφαλισθεί παρασκηνιακώς η μεταβολή θέσεων προς βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών κατ’ ελάχιστο. Άχρηστη, όμως, δεν ήταν τελικά. Οι εικόνες που κατεγράφησαν και οι απύθμενου θράσους αναφορές του λύκου, είναι απολύτως χρήσιμες. Μπορούν να λειτουργήσουν ως αφύπνιση. Ακόμη και για εκείνους, που παρασυρμένοι από μια ψευδαισθητική προοπτική, εμφανίζονται πρόθυμοι για κάθε συμβιβασμό. Έτοιμοι για την όποια λύση.
Πριν και πάνω απ’ όλα, η επίσκεψη Ερντογάν αναδεικνύει σε κορυφαία επιδίωξη και ύψιστο στόχο την αναζήτηση και αποδοχή μόνο μιας λύσης, που θα δημιουργεί ένα πραγματικά Φυσιολογικό Κράτος. Με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Κατ’ αντίθεση, με το κατ’ επίφαση ανεξάρτητο και φυσιολογικό κράτος, που πάλι κάποιοι ψευδαισθησιακοί συνειρμοί και οι πιέσεις κάποιων «στρατηγικών εταίρων», είχαν οδηγήσει το 1960. Σήμερα, δεν μπορεί να υπάρχει άλλο μέγιστο όραμα από αυτό του φυσιολογικού κράτους για πολιτικούς, πολιτικάντηδες αλλά και πολίτες. Δεν θα δεχθεί η Τουρκία ποτέ, λένε κάποιοι. Και ο μέγιστος Καζαντζάκης τους απαντά: Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα. Μπορεί να ακούγεται ρομαντικό. Είναι, όμως, απείρως ρεαλιστικό. Αρκεί να υπολογισθεί η αλλαγή δεδομένων στην πολιτική σκακιέρα. Σήμερα, Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ. Σήμερα, το ευρωπαϊκό κεκτημένο αποτελεί το ισχυρότερο επιχείρημα. Σήμερα, υπάρχει ένας υποθαλάσσιος θησαυρός τον οποίο αναμένουν να αξιοποιήσουν αμερικανικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα. Σήμερα, ο ίδιος ο ΓΓ του ΟΗΕ επικαλείται την δημιουργία φυσιολογικού κράτους.
Στην Δυτική Θράκη, ο Σουλτάνος αμφισβήτησε την Συνθήκη της Λωζάνης, λέγοντας στους μουσουλμάνους της περιοχής ότι θέλει να «επωφεληθούν στο πλαίσιο της αντίληψης του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ε, λοιπόν, ουδείς εν Αθήνας και εν Λευκωσία δικαιούται να αποδεχθεί το παραμικρό πέραν τούτου. Φυσιολογικό Κράτος με απόλυτη εφαρμογή ευρωπαϊκού κεκτημένου και οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το αναδείξαμε προχθές και θα το επαναλάβουμε. Ο πήχης κατά την επίσκεψη Ερντογάν μπήκε πολύ ψηλά από την λεβέντικη στάση Παυλόπουλου και Τσίπρα. Όποιος επιχειρήσει στο εγγύς μέλλον να τον χαμηλώσει έστω και κατ’ ελάχιστον, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον ίδιο το λαό!
Φιλελεύθερος

1 σχόλιο:

  1. >Επαναλαμβάνοντας για πολλοστή φορά την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης<

    Μύρια όσα έχουν γραφεί για την αμφισβήτηση αυτή και για την επιθυμία τής Τουρκίας για αναθεώρηση τής Συνθήκης, την οποία αναθεώρηση βάφτισε "επικαιροποίηση" επί το διπλωματικότερο.

    Δεν είδα κανέναν πολιτικό να δίνει την αυτονόητη απάντηση και ούτε την διάβασα πουθενά: Η Συνθήκη Λωζάνης δεν αφορά μονάχα στα ελληνοτουρκικά, αλλά τα τελευταία είναι απλώς μέρος της. Ακόμη και αν η Ελλάδα συμφωνούσε στην αναθεώρηση/επικαιροποίηση, αυτή θα απαιτούσε την υπογραφή/έγκριση και των υπολοίπων συμβαλλομένων, ήτοι Βρετανικής Αυτοκρατορίας (αναφέρω το όνομα όπως είναι γραμμένο στην Συνθήκη), Γαλλίας, Ιταλίας, Ρουμανίας, Ιαπωνίας και Σερβο-Κροατο-Σλοβενικού κράτους. Με δυο λόγια και πρακτικά είναι αδύνατη οποιαδήποτε τροποποίηση. Δεν βρέθηκε ένας να το πει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.